De Zanderij Castricum

,

Duinlandschap opnieuw geintroduceerd

Op een zandafgraving ten westen van Castricum wordt gebouwd aan een nieuwe woonwijk: de Zanderij. De wijk ligt in het bosachtige landschap van de binnenduinrand, op de overgang van duin- naar polderlandschap. BOOM Landscape kreeg opdracht om het duinlandschap op de zandafgraving opnieuw te introduceren. Om het woonklimaat van de Zanderij zo aantrekkelijk en mooi mogelijk te maken.

Karaktervorming van het landschap

Voor ons ontwerp baseerden we ons op een analyse van het stedenbouwkundig plan voor de wijk en onderzochten we de specifieke kenmerken van het duinlandschap rond Castricum. Hieruit ontstond een beeld van een glooiend zandlandschap met bomen, struiken, duinrellen en woningen verstrooid over het plangebied. Verschillende bestaande elementen worden in het nieuwe ontwerp gekoesterd, zoals een aantal oude bomen, klinkerpaden, het reliëf, een stuk Atlantikwall en de route die vanaf station Castricum dwars door de wijk naar zee loopt.

Optimale beleving door reliëf

Om de ervaring van wonen in een duinlandschap te optimaliseren liggen de wegen laag, en loopt het landschap daarnaast omhoog. Dit zorgt, wandelend door de wijk, voor een breed perspectief en een veelzijdige beleving van het landschap.

Assortiment authentieke soorten

Bij de herintroductie van het duinlandschap in de wijk speelt het beplantingsplan een belangrijke rol. Met een assortiment van authentieke soorten, dat we samenstelden na uitvoerig veldonderzoek in de omgeving. Zo bestaat de eerste laag van het plan uit een duintapijt met helmgras en struiken (o.a. kardinaalmuts, duindoorn, meidoorn en kruipwilg), dat onder de huizen wordt doorgetrokken. De bomen staan net als de huizen verstrooid in het landschap, met op de hogere delen van de duinen dennen en op de lagere populieren. Het pad vanaf het station richting de zee wordt aangezet met losse boomstructuur.

Erfafscheidingen, parkeren en verharding

Het beplantingsplan versterkt niet alleen de duinsfeer, maar wordt ook gebruikt als middel om privéplekken en beschutting te creëren. Waar sommige woningen beschikken over een compleet afgeschermde (en naar wens in te vullen) achtertuin, is de vrije ruimte bij anderen onderdeel van het collectieve duinlandschap. Het eerste type heeft een erfafscheiding van ligusterhagen, het tweede een van schapenhekjes. Ook heeft elke woning twee parkeerplekken: buiten, maar beschut in het grondlichaam van het duin.

Omdat de hoofdpaden in het gebied bestaan uit klinkerpaden gebruiken we dit type verharding ook voor de wegen, paden en parkeerplaatsen in de wijk. (Gast)parkeerplekken aan de rand van de wijk hebben daarbij een open verharding, zodat regenwater hier maximaal kan infiltreren.